صوب (اصابۀ)

از قرآن پدیا

ریشه «صوب» (ṢWB)؛ ریختن، برخورد کردن. این ریشه در این معنا، 75 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

صوب: نزول. قصد. «صَابَ‏ الْمَطَرُ انْصَبَّ وَ نَزَلَ. صَابَ‏ السَّهْمُ نَحْوَ الرَّمِيَّةِ: قَصَدَهَا» (اقرب).

اصابه بمعنى درك، يافتن، طلب و اراده است. «أَنْ‏ يُصِيبَكُمْ‏ مِثْلُ ما أَصابَ‏ قَوْمَ نُوحٍ» هود: 89. يعنى بگيرد شما را مانند عذابيكه قوم نوح را گرفت. طلب و اراده معنى كردن نيز صحيح است‏ «فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخاءً حَيْثُ‏ أَصابَ‏» ص: 36. باد را بسليمان مسخر كرديم با دستور او هر كجا كه اراده ميكرد بآسانى ميوزيد. اصابه در آيه بمعنى اراده است.

(مصيبت): بليّه و گرفتارى كه بانسان‏ ميرسد. «الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ‏ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» بقره: 156.

(صيّب): باران و ابر. «أَوْ كَصَيِّبٍ‏ مِنَ السَّماءِ فِيهِ ظُلُماتٌ» بقره: 19. يا مثل باران سختى از آسمان كه در آن ظلمات هست (قاموس قرآن، ج4، ص159).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اَصابَ (فعل باب افعال): 63 بار

مُصیب (اسم فاعل، باب افعال): 11 بار

صَیِّب (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن اَصابَ اَصابَ اَصابَ صوب: نزول- برخورد قاموس قرآن، ج‏4، ص: 158
آفروآسیایی *c̣VbVb- صبب throw پرت كردن
سامی *ṣVbub- صبب 'pour, throw' "ریختن، پرتاب"
عربی ṣbb u,1 صبب ُ\

منابع

صوب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2