صدی (صدا)

از قرآن پدیا

ریشه «صدی» (ṢDY)؛ سر و صدا، فریاد زدن. این ریشه در این معنا، تنها یک بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

صدو: كف زدن. در مجمع فرموده: تصديه زدن دست بر دست است. و صدى بمعنى صداى كوه و غيره از آنست. (صدائيكه از كوه منعكس ميشود) «وَ ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكاءً وَ تَصْدِيَةً» انفال: 35 (قاموس قرآن، ج4، ص120).

ساخت‌های صرفی در قرآن

تَصدیَة (مصدر باب تفعیل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن تَصدیَة تَصدیَة تَصدیَة صدو: كف زدن قاموس قرآن، ج‏4، ص: 120
آفروآسیایی *c̣ad- صد shout, speak فریاد زدن، حرف زدن
سامی *ṣad- صد 'shout' 'فریاد زدن'
عربی ṣdd i,25 صدد ِ\5

منابع

صدی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2