شکو (مِشکاۀ)

از قرآن پدیا

ریشه «شکو» (ŠKW)؛ مشکاۀ، روزنه، محفظه چراغ، چراغدان. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

«مَثَلُ نُورِهِ‏ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ» نور: 35. مشكاة را بهتر است محفظه و چراغدان گفت اهل لغت آنرا روزنه بى نفوذ گفته‏اند و بقولى كاسه قنديل است. المنجد گويد: آن هر روزنه غير نافذ است. و هر چيزيكه در آن يا بر آن چراغ ميگذارند (قاموس قرآن، ج4، ص66).

ساخت‌های صرفی در قرآن

مِشکاة (اسم آلت): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن مِشکاة مِشکاة مِشکاة «مَثَلُ نُورِهِ‏ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِي زُجاجَةٍ» نور: 35. مشكاة را بهتر است محفظه و چراغدان گفت اهل لغت آنرا روزنه بى نفوذ گفته‏اند و بقولى كاسه قنديل است. المنجد گويد: آن هر روزنه غير نافذ است. قاموس قرآن، ج‏4، ص: 66
آفروآسیایی *ĉuk- شک cut, pierce بریدن، سوراخ کردن
آفروآسیایی *ĉuk- شک sharp weapon سلاح تیز
آفروآسیایی *suk- سک slaughter (cattle) ذبح (گاو)
سامی *ŝuk- شک 'pierce (with a spear)' 1, 'skewer' 2 ' سوراخ کردن (با نیزه)' 1، 'سیخ' 2
سامی *ŝuk- شک 'sharp weapon' "سلاح تیز"
سامی *šuk- شک 'cut (ears)' "بریدن (گوش)"
عبری ŝukkā شُککَ
جبالی ŝekk 2 شِکک
عربی škk شکک
عربی skk سکک

منابع

شکو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2