شعر (مو)
ریشه «شعر» (ŠˁR)؛ مو، موی بدن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
شَعر: (بفتح ش) موى. «وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها أَثاثاً وَ مَتاعاً إِلى حِينٍ» نحل: 80. صوف در گوسفند، و بر در شتر و شعر در بز است يعنى از پشمها و كركها و موهاى چهارپايان اثاث خانه و متاع تهيه ميكنيد تا وقتى كه در دنيا هستيد (قاموس قرآن، ج4، ص43).
ساختهای صرفی در قرآن
اَشعار (جمع شَعر): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | اَشعار | اَشعار | اَشعار | شَعر: موى | قاموس قرآن، ج4، ص: 42 | |
آفروآسیایی | *ĉaʕVr- | شعر | hair | مو | ||
سامی | *ŝaʕr- {} *ĉaʕr- | شعر | hair (of body and head) | مو (بدن و سر) | ||
اکدی | šārtu | شَرتُ | 'hair, hairy skin; eyebrow' OB on | مو، پوست مودار؛ ابرو' | [CAD š1 125], [AHw 1191]. | |
ابلایی | sa-ra-tum, šè-ra-du-um /syaʕratum/ | سَ-رَ-تُم\ شِ-رَ-دُ-ُم /سیَعرَتُم/ | [Fr 180; Kr 35; Bl E No. 28] | |||
اگاریتی | šʕrt | شعرت | 'Wolle' | پشم | [Aist 312], /šaʕartu/ [Huehner 183] | |
عبری | ŝēʕār | شِعَر | 'hair' | "مو" | [KB 1344]. | |
آرامی بایبل | ŝǝʕar (constr.) | شعَر () | 'Haar' | مو | [KB deutsch 1786] | |
آرامی یهودی | sǝʕar, sēʕār (det. saʕrā) | سعَر\ سِعَر ( سَعرَ) | 'hair' | "مو" | [Ja 1613]; sʕr [Sok 571] | |
سریانی | saʕrā | سَعرَ | 'crines' | مو | [Brock 488] | |
آرامی جدید | MAL saʕra | سَعرَ | 'Haare' 'Gerste' | مو، "جو" | [Berg 78] MLH ṣʕore (pl.) | |
مندایی | sara | سَرَ | 'hair' | "مو" | [DM 315] | |
گعز | ŝǝʕǝrt | شعرت | 'hair of body or head' | "موی بدن یا سر" | [LGz 525]. | |
حرصوصی | ŝōr | شُر | 'hair, wool' | "مو، پشم" | [JH 117] | |
سقطری | ŝáʕihor (pl.) | شَعِهُر () | 'cheveux' | موی بلند بز | [LS 432] (also [SSL LS 1472]); QALAN-V ŝä́ʕihoer | |
عربی | šaʕr- | شَعر- | 'cheveux ou poil (chez l'homme)' | مو یا مو (در مردان) | [BK 1 1237] |