شعر (مو)

از قرآن پدیا

ریشه «شعر» (ŠˁR)؛ مو، موی بدن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

شَعر: (بفتح ش) موى. «وَ مِنْ أَصْوافِها وَ أَوْبارِها وَ أَشْعارِها أَثاثاً وَ مَتاعاً إِلى‏ حِينٍ» نحل: 80. صوف در گوسفند، و بر در شتر و شعر در بز است يعنى از پشمها و كركها و موهاى چهارپايان اثاث خانه و متاع تهيه ميكنيد تا وقتى كه در دنيا هستيد (قاموس قرآن، ج4، ص43).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اَشعار (جمع شَعر): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن اَشعار اَشعار اَشعار شَعر: موى قاموس قرآن، ج‏4، ص: 42
آفروآسیایی *ĉaʕVr- شعر hair مو
سامی *ŝaʕr- {} *ĉaʕr- شعر hair (of body and head) مو (بدن و سر)
اکدی šārtu شَرتُ 'hair, hairy skin; eyebrow' OB on مو، پوست مودار؛ ابرو' [CAD š1 125], [AHw 1191].
ابلایی sa-ra-tum, šè-ra-du-um /syaʕratum/ سَ-رَ-تُم\ شِ-رَ-دُ-ُم /سیَعرَتُم/ [Fr 180; Kr 35; Bl E No. 28]
اگاریتی šʕrt شعرت 'Wolle' پشم [Aist 312], /šaʕartu/ [Huehner 183]
عبری ŝēʕār شِعَر 'hair' "مو" [KB 1344].
آرامی بایبل ŝǝʕar (constr.) شعَر () 'Haar' مو [KB deutsch 1786]
آرامی یهودی sǝʕar, sēʕār (det. saʕrā) سعَر\ سِعَر ( سَعرَ) 'hair' "مو" [Ja 1613]; sʕr [Sok 571]
سریانی saʕrā سَعرَ 'crines' مو [Brock 488]
آرامی جدید MAL saʕra سَعرَ 'Haare' 'Gerste' مو، "جو" [Berg 78] MLH ṣʕore (pl.)
مندایی sara سَرَ 'hair' "مو" [DM 315]
گعز ŝǝʕǝrt شعرت 'hair of body or head' "موی بدن یا سر" [LGz 525].
حرصوصی ŝōr شُر 'hair, wool' "مو، پشم" [JH 117]
سقطری ŝáʕihor (pl.) شَعِهُر () 'cheveux' موی بلند بز [LS 432] (also [SSL LS 1472]); QALAN-V ŝä́ʕihoer
عربی šaʕr- شَعر- 'cheveux ou poil (chez l'homme)' مو یا مو (در مردان) [BK 1 1237]

منابع

شعر (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2