سکت (ریشه)
ریشه «سکت» (SKT)؛ سکوت، ساکن شدن. این ریشه تنها 1 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سكت: سكوت بمعنى ترك سخن است و چون سكوت توأم با نوعى سكون و آرامش است بطور استعاره گفته شده «وَ لَمَّا سَكَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ ...» اعراف: 154. چون خشم موسى فرو نشست (قاموس قرآن، ج3، ص281).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سَکَتَ (فعل مجرد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سَکَتَ | سَکَتَ | سَکَتَ | سكت: سكوت بمعنى ترك سخن است و چون سكوت توأم با نوعى سكون و آرامش است بطور استعاره گفته شده «وَ لَمَّا سَكَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ | قاموس قرآن، ج3، ص: 281 | |
| آفروآسیایی | *sikʷ- | سک | dwell | ساکن شدن | ||
| سامی | *sakʷ-at 1, sVkVt- 2 | سک | 'street, square, quarter; forum (held in a public square)' 1, 'encamp, lodge, rest' 2 | خیابان، میدان، محله؛ انجمن (که در یک میدان عمومی برگزار می شود)' 1, ' اردوگاه, اقامت, استراحت' 2 | ||
| گعز | sakʷat, sakot 1, sakata 2 LGz 497 | سَکَت\ سَکُت \ سَکَتَ L 97 | ||||