سنۀ (سال)

از قرآن پدیا

ریشه «سَنَۀ» (sana-t)؛ سال. این واژه 19 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

سَنَة: سال. «فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ‏ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عاماً» عنكبوت: 14. جمع آن در قرآن سنون است. «فَضَرَبْنا عَلَى آذانِهِمْ فِي الْكَهْفِ‏ سِنِينَ‏ عَدَداً» كهف: 11.

(قاموس قرآن، ج3، ص344).

ساخت‌های صرفی در قرآن

سَنَة (اسم): 19 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن سَنَة سَنَة سَنَة سَنَة: سال قاموس قرآن، ج‏3، ص: 344
آفروآسیایی *san- سن year سال
سامی *šan- شن 'year' "سال"
اکدی šattu شَتتُ
اگاریتی šnt شنت
عبری šanā شَنَ
سریانی šatt- شَتت-
مهری senēt سِنِت
حرصوصی senet سِنِت
سقطری sanah سَنَه
عربی san-at- سَن-َت-

منابع

سنو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2