سمک (ریشه)
ریشه «سمک» (SMK)؛ سقف، پوشش. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
سمك: سقف. ارتفاع. فرزدق گويد: إِنَّ الَّذِي سَمَكَ السَّمَاءَ بَنَى لَنَا / بَيْتاً دَعَائِمُهُ أَعَزُّ وَ أَطْوَلُ.
سمك. در اين شعر بمعنى بالا بردن و مرتفع كردن است و سمك البيت يعنى سقف خانه. «أَ أَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّماءُ بَناها. رَفَعَ سَمْكَها فَسَوَّاها» نازعات: 27 و 28.
(قاموس قرآن، ج3، ص327).
ساخت‌های صرفی در قرآن
سَمک (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | سَمک | سَمک | سَمک | سمك: سقف | قاموس قرآن، ج3، ص: 327 | |
| آفروآسیایی | *cVmVk- | سمک | cover | پوشش دادن | ||
| سامی | *sVmVk- | سمک | 'cover' | 'پوشش دادن' | ||
| اکدی | samāku | سَمَکُ | ||||