زنبور عسل

از قرآن پدیا

زنبور عسل(نحل)؛ حیوانی که هم سوره ای بدان نام نامیده شده و هم آیاتی در مورد او وجود دارد.

زنبور عسل در قرآن

عرب به زنبور عسل «نحل» میگوید. نام هفدهمین سوره قرآن «نحل» است. صرفا در یک آیه از قرآن به زنبور عسل اشاره شده و آن آیه ۶۸ و ۶۹ سوره نحل: «و اوحى ربك الى النحل أن اتخذى من الجبال بيوتاً و من الشجر و مما يعرشون، ثم كلى من كل الثمرات فاسلکی سبل ربک ذللا، يخرج من بطونها شراب مختلف الوانه فيه شفاء للناس. ان في ذلك لآية لقوم يتفكرون» و پروردگارت به زنبور عسل الهام کرد که از کوه ها و درختان و آنچه بر می افرازند برای خود خانه بساز. سپس از همه میوه ها بخور و راه پروردگارت را فرمانبردارانه بپوی. آنگاه از شکمهای آنها شهدی رنگارنگ می تراود که در آن شفای مردمان است؛ در این برای اندیشه وران مایه عبرتی است. مفسرین وحی به زنبور عسل در این آیه را به الهام تفسیر و ترجمه کرده اند. و مراد از الهام را سرشتن این نحو رفتار در غرایز و ذات زنبور عسل میدانند.

منابع

این مدخل برگرفته از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی است و مقاله آن هنوز به طور کامل تدوین نیافته است.