زمر (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «زمر» (ZMR)؛ جماعت، فوج. این ریشه تنها به شکل زُمَر (جمع زُمرَۀ) به‌معنای جماعت مردم، 2 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

زُمَر: جمع زُمرَه است بمعنى دسته، جماعت، فوج (قاموس قرآن، ج3، ص179).‏

ساخت‌های صرفی در قرآن

زُمَر (مفرد: زُمرَۀ): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری זָמַר (2) زامَر zāmar کوتاه کردن، هرس کردن vb. trim, prune Gesenius, 274
זָמִיר zāmīr پیرایش، هرس trimming, pruning
זְמוֹרָה zemorā شعبه، شاخه، جوانه branch, twig, shoot
اوگاریتی zbr زبر هرس کردن to prune DelOlmo, 999
آرامی זָמַר (1) زامَر zāmar چنگ زدن، هرس کردن، بریدن to nip, to prune, to cut Jastrow, 405
سریانی -
مندایی -
فنیقی -
اکدی/آشوری -
حبشی zabara

zabert

زَبَرَ

زَبِرت

شکستن

تکه، قطعه

break

fragment, piece

Leslau, 631
سبائی -
عربی زُمرَۀ گروه، فوج مشکور، -

Zammit, 209

منابع

زمر (مشتقات)

منابع ریشه شناسی