رمض (ریشه)
ریشه «رمض» (RMḌ)؛ (شدت تابش)، ماه رمضان. این ریشه در قرآن، تنها در واژه «رمضان» که نام ماه نزول قرآن و ماه روزهداری است، بهکار رفته است.
معنای لغوی
رمضان: نام ماه نهم از ماههاى عربى و ماه روزه اسلامى است و آن ماه نزول قرآن است «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ ...» (بقره: 185).
در مجمع گفته: رمضان از رمض بمعنى شدت تابش آفتاب بر خاك است. علت اين تسميه آنست كه عرب ماهها را با زمانى كه در آن واقع شوند، نامگذارى كردهاند و رمضان در زمان شدت گرما بود (قاموس قرآن، ج3، ص123).
ساختهای صرفی در قرآن
رَمَضان (نام ماه): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
فارسی | بینالمللی | فارسی | لاتین | ||||
آفروآسیایی باستان | Orel, | ||||||
سامی باستان | |||||||
عبری | Gesenius, | ||||||
اوگاریتی | DelOlmo, | ||||||
آرامی | רָמַצ | رامَص | rāmaṣ | )له کردن)، غلتاندن یا پختن در خاکستر داغ | [to crush] to roll or
bake. in hot ashes |
Jastrow, 1483 | |
רֶמֶצ | رِمِص | remeṣ | [ماده له شده،] خاکستر داغ، اخگر | [crushed matter,] hot ashes, embers | |||
سریانی | ܪܡܕܐܢ
ܪܡܨܐܢ |
رَمَدان
رَمَصان |
ramadan
ramaṣan |
رمضان، ماه عربی برای روزهداری | Ramadan, the Arab month of fasting | PayneSmith, 543 | |
مندایی | Macuch, | ||||||
فنیقی | Krahmalkov, | ||||||
اکدی/آشوری | Black, | ||||||
حبشی | Leslau, | ||||||
سبائی | Beeston, | ||||||
عربی | رَمِضَ
رَمَضان |
روز سوزانی بودن، داغ شدن (ریگها)
ماه نهم عرب. در این ماه، سنگها از شدت حرارت داغ میشدهاند (این امر دلالت دارد بر آنکه ماهها در اصل ثابت بودهاند. |
مشکور، 309-310
جواد علی، تاریخ العرب قبل الإسلام، ج8، ص460-462). |
منابع
رمض (واژگان)