رقی (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «رقی» (RQY)؛ بالا رفتن، صعود کردن. این ریشه 4 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

رقى: بالا رفتن‏ «أَوْ تَرْقى‏ فِي السَّماءِ وَ لَنْ نُؤْمِنَ‏ لِرُقِيِّكَ‏ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنا كِتاباً نَقْرَؤُهُ» اسراء: 93. يا در آسمان بالا روى و ببالا رفتنت هرگز ايمان نمياوريم تا كتابى بر ما بياورى كه آنرا بخوانيم (قاموس قرآن، ج3، ص117).

ساخت‌های صرفی در قرآن

رَقَیَ (فعل مجرد): 1 بار

اِرتَقَیَ (فعل باب افتعال): 1 بار

رُقِیّ (اسم): 1 بار

راقی (اسم فاعل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن رَقَیَ رَقَیَ رَقَیَ رقى: بالا رفتن‏ «أَوْ تَرْقى‏ فِي السَّماءِ وَ لَنْ نُؤْمِنَ‏ لِرُقِيِّكَ‏ حَتَّى تُنَزِّلَ عَلَيْنا كِتاباً نَقْرَؤُهُ» اسراء: 93 قاموس قرآن، ج‏3، ص: 117
آفروآسیایی *rVḳay- رقی climb بالا رفتن
آفروآسیایی *ma-rVḳ- م stair, staircase پله، پلکان
سامی *rVḳay- رقی 'climb, rise' "صعود، کردن برخاستن"
سامی *marḳ- مرق 'stair' "پله"
عربی rqy رقی
عربی marq-at- مَرق-َت-

منابع

رقی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2