ردی (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «ردی» (RDY)؛ فساد، نابودی. این ریشه 6 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

ردى: هلاكت. تردى: قرار گرفتن در معرض هلاكت. (مفردات).

«فَلا يَصُدَّنَّكَ عَنْها مَنْ لا يُؤْمِنُ بِها وَ اتَّبَعَ هَواهُ‏ فَتَرْدى‏» طه: 16. تو را آنكه بقيامت ايمان ندارد و تابع هواى نفس است از قيامت باز ندارد هلاك ميگردى.

«قالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ‏ لَتُرْدِينِ‏» صافات: 56. گفت بخدا قسم نزديك بود هلاكم كنى (قاموس قرآن، ج3، ص81).

ساخت‌های صرفی در قرآن

رَدَیَ (فعل مجرد): 1 بار

اَردَیَ (فعل باب افعال): 3 بار

تَرَدَّیَ (فعل باب تفعّل): 1 بار

مُتَرَدِّی (اسم فاعل، باب تفعّل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن رَدَیَ رَدَیَ رَدَیَ ردى: هلاكت قاموس قرآن، ج‏3، ص: 81
آفروآسیایی *raduʔ- ردء be bad, be rotten بد بودن، فاسد بودن
سامی *rVduʔ- ردء 'be spoiled, bad' "خسته بودن، بد بودن"
عربی rdʔ, rdw ردء\ ردو

منابع

ردی (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2