رحب (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «رحب» (RḤB)؛ فراخی و گشادگی. این ریشه 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

رحب: وسعت. فراخى‏ «وَ ضاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ‏» توبه: 25. زمين با آن فراخى بر شما تنگ شد (قاموس قرآن، ج3، ص66).

ساخت‌های صرفی در قرآن

رَحُبَ (فعل مجرد): 2 بار

مَرحَباً (مصدر میمی): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن رَحُبَ رَحُبَ رَحُبَ رحب: وسعت قاموس قرآن، ج‏3، ص: 66
آفروآسیایی
سامی *ra/uḥa/ub رحب 'be wide' "عریض بودن"
عبری rḥb رحب
عربی rḥb a/u,3,4 رحب

منابع

رحب (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2