دین (قرض)

از قرآن پدیا

ریشه «دَین» (dayn)؛ قرض، وام. این ریشه در این معنا 6 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

دَين: قرض. «مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِها أَوْ دَيْنٍ‏ ...» نساء: 11 «إِذا تَدايَنْتُمْ‏ بِدَيْنٍ‏ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ...» بقره: 282. طبرسى فرموده تداين بمعنى قرض دادن و قرض گرفتن است يعنى: چون بيكديگر قرض داديد و گرفتيد آنرا بنويسيد (قاموس قرآن، ج2، ص379-380).

ساخت‌های صرفی در قرآن

دَین (اسم): 5 بار

تَدایَنَ (فعل باب تفاعل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن دَین دَین دَین دين: بفتح اوّل قرض قاموس قرآن، ج‏2، ص: 379
آفروآسیایی *dVw/yVn- دون offering ارائه
سامی *dVyVn- دین 'give, grant' "دادن، عطا کردن"
اکدی nadān- (idin-) نَدَن- (ِدِن-)
عربی dyn i,1 دین ِ\

منابع

دین (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2