دبر (سخن)

از قرآن پدیا

ریشه «دبر» (3) (DBR)؛ سخن گفتن. احتمال دارد فعل «تَدَبَّرَ» که 4 مرتبه در قرآن کریم به‌کار رفته است، با ریشه دبر (سخن گفتن) مرتبط باشد؛ از این جهت که تدبّر، فهمیدن آن‌چیزی است که در ورای «قول» و سخن دیگری است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

تَدَبَّرَ (فعل، باب تفعّل): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان dubar دُبَر سخن گفتن speak Orel, 167 (no. 732)
سامی باستان dVbur دبُر صحبت کردن، بازگو کردن speak, retell
عبری דָּבַר دابَر dābar سخن گفتن speak Gesenius, 180-184
דָּבָר دابار dābār سخن، کلمه speech, word
اوگاریتی dbr دبر گفتن، اعلام کردن to say, declare DelOlmo, 263
آرامی דָּבָר دابار dābār کلمه، عبارت، دستور word, utterance, command Jastrow, 278
سریانی - PayneSmith,
مندایی - Macuch,
فنیقی DBR I دبر گفتن، فرمودن say, tell Krahmalkov, 145-146
DBR II دبر چیز، ماده، عمل؛ کلمه، قول؛ امور، اعمال، تاریخ؛ بیانیه، اعلامیه thing, matter, act; word, promise; affairs, acts, history; statement, declaration
اکدی/آشوری - Black,
حبشی - Leslau,
سبائی DBR دبر وظایف روزانه ?corvée-duty Beeston, 35
عربی دَبَرَ

تدبّر

گفتن

تدبّر (پشت سخن را فهم کردن)

مشکور، 236-237

Zammit, 171

منابع

منابع ریشه شناسی