حوی (روده)
ریشه «حوی» (ḤWY)؛ روده. این واژه تنها 1 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
حَوَايَا: رودهها. و آن جمع حَوِيَّه است (مفردات). وَ عَلَى الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُما إِلَّا ما حَمَلَتْ ظُهُورُهُما أَوِ الْحَوايا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِبَغْيِهِمْ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ انعام: 146 يعنى: بر يهود هر ناخندارى را حرام كرديم و از گاو و گوسفند نيز پيه را بر ايشان حرام كرديم جز آنچه بر پشت آندو و يا بر رودهها باشد يا باستخوان پيوسته باشد. اين تحريم بجرم سركشى آنها بود و ما راستگو هستيم (قاموس قرآن، ج2، ص204).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حَوایا (جمع): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حَوایا | حَوایا | حَوایا | حَوَايَا: رودهها | قاموس قرآن، ج2، ص: 204 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ḥawiy- | حوی | 'intestines' | "روده ها" | ||
| عربی | ḥawiy-at- | حَوِی-َت- | ||||