حصر (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «حصر» (ḤṢR)؛ فشار دادن، تنگ گرفتن. این ریشه 6 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

حصر: تنگ گرفتن (مفردات) قاموس آنرا تنگ گرفتن و حبس گفته است‏ وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ‏ (توبه: 5). بگيريد آنها را و حبس كنيد (قاموس قرآن، ج2، ص147).

ساخت‌های صرفی در قرآن

حَصِرَ (فعل مجرد): 1 بار

حَصُرَ (فعل مجرد): 1 بار

اَحصَرَ (فعل باب افعال): 2 بار

حَصور (صفت فعول): 1 بار

حَصیر (صفت فعیل): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن حَصِرَ حَصِرَ حَصِرَ حصر: تنگ گرفتن (مفردات) قاموس آنرا تنگ گرفتن و حبس گفته است‏ وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ‏ توبه: 5 بگيريد آنها را و حبس كنيد قاموس قرآن، ج‏2، ص: 147
آفروآسیایی
آفروآسیایی *ḥac̣ir- حصر press, squeeze "فشار، فشار دادن"
سامی *ḥič̣/ṣ/ĉ̣ar- حصر 'enclosure'1, 'camp' 2, 'yard' 3, 'area' 4 "محصور"1، "اردوگاه" 2، "حیاط" 3، "منطقه" 4
سامی *ḥVṣir- حصر 'squeeze, press' "فشار، فشار دادن"
اکدی ḫaṣāru 1 خَصَرُ
اگاریتی ḥẓr حظر
فنیقی ḥṣr 3 حصر
عبری ḥāṣer 2,3 حَصِر \
سریانی ḥǝṣārā 3 حصَرَ
عربی جنوبی ḥṣwr 4 حصور
گعز ḥaṣur 1 حَصُر
جبالی ḥoṣor حُصُر 'besiege, hem in' "محاصره کردن، محصور بودن"
عربی ḥit_̣ār-, ḥiṣār-1, ḥaḍr- حِظَر-\ حِصَر-\ حَضر- 'pays habité, habitation fixe (de ceux qui ne sont pas nomades)' کشور مسکونی، مسکن ثابت (کسانی که عشایر نیستند)
عربی ḥṣr حصر

منابع

حصر (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2