حصر (ریشه)
ریشه «حصر» (ḤṢR)؛ فشار دادن، تنگ گرفتن. این ریشه 6 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
حصر: تنگ گرفتن (مفردات) قاموس آنرا تنگ گرفتن و حبس گفته است وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ (توبه: 5). بگيريد آنها را و حبس كنيد (قاموس قرآن، ج2، ص147).
ساختهای صرفی در قرآن
حَصِرَ (فعل مجرد): 1 بار
حَصُرَ (فعل مجرد): 1 بار
اَحصَرَ (فعل باب افعال): 2 بار
حَصور (صفت فعول): 1 بار
حَصیر (صفت فعیل): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | حَصِرَ | حَصِرَ | حَصِرَ | حصر: تنگ گرفتن (مفردات) قاموس آنرا تنگ گرفتن و حبس گفته است وَ خُذُوهُمْ وَ احْصُرُوهُمْ توبه: 5 بگيريد آنها را و حبس كنيد | قاموس قرآن، ج2، ص: 147 | |
آفروآسیایی | ||||||
آفروآسیایی | *ḥac̣ir- | حصر | press, squeeze | "فشار، فشار دادن" | ||
سامی | *ḥič̣/ṣ/ĉ̣ar- | حصر | 'enclosure'1, 'camp' 2, 'yard' 3, 'area' 4 | "محصور"1، "اردوگاه" 2، "حیاط" 3، "منطقه" 4 | ||
سامی | *ḥVṣir- | حصر | 'squeeze, press' | "فشار، فشار دادن" | ||
اکدی | ḫaṣāru 1 | خَصَرُ | ||||
اگاریتی | ḥẓr | حظر | ||||
فنیقی | ḥṣr 3 | حصر | ||||
عبری | ḥāṣer 2,3 | حَصِر \ | ||||
سریانی | ḥǝṣārā 3 | حصَرَ | ||||
عربی جنوبی | ḥṣwr 4 | حصور | ||||
گعز | ḥaṣur 1 | حَصُر | ||||
جبالی | ḥoṣor | حُصُر | 'besiege, hem in' | "محاصره کردن، محصور بودن" | ||
عربی | ḥit_̣ār-, ḥiṣār-1, ḥaḍr- | حِظَر-\ حِصَر-\ حَضر- | 'pays habité, habitation fixe (de ceux qui ne sont pas nomades)' | کشور مسکونی، مسکن ثابت (کسانی که عشایر نیستند) | ||
عربی | ḥṣr | حصر |