جنت (ریشه)
ریشه «جَنَّت» (Ǧanna-t)؛ باغ، بهشت. این ریشه در معنای باغ، 147 بار در قرآن کریم بهکار رفته است.
معنای لغوی
جنّت: باغ. بهشت. كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ ... (بقره:265). همچون باغيكه در بلندى است و باران تند و درشت دانه بآن رسيده. جمع آن جنّات است (قاموس قرآن، ج2، ص74).
ساختهای صرفی در قرآن
جَنَّة (اسم): 147 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای لاتین | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | جَنَّة | جَنَّة | جَنَّة | جنّت: باغ | قاموس قرآن، ج2، ص: 74 | |
آفروآسیایی | *g(w)a/in(y/H)- | جن | area, plot of land producing edible plants | مساحت، قطعه زمین تولید گیاهان خوراکی | ||
سامی | *ga/inn- | جنن | garden | باغ | ||
اگاریتی | gn | جن | 'jardin, huerto' | باغ، باغ میوه | (DLU, 148) | |
عبری | gan , gannā, *ginnā | جَن
جَننَ\ جِننَ |
'garden' | "باغ" | (HAL, 198)
(Ibid. 199) | |
آرامی | gn | جن | (Cohen et al. 1970-, 147) | |||
آرامی یهودی | gīnnǝtā, gīnā | جِننتَ\ جِنَ | (Ja., 240) id. | |||
سریانی | gannǝtā | جَننتَ | 'hortus' | باغ | (Brock., 122) | |
مندایی | ginta | جِنتَ | 'garden' | باغ | (DM, 91) | |
عربی جنوبی | Sab. gnt | جنت | 'garden, orchard' | باغ | (SD, 50) | |
عربی | ǯannat- | جَنَّت- | 'jardin', Alg. dial. ǯannat 'campagne' | باغ | (BK 1, 333; considered a loan from Arm., see LGz., 199)
(BK 1, 333) |