جسم (ریشه)
ریشه «جسم» (ǦSM)؛ تَن، بدن. این ریشه 2 بار در آیات قرآنی آمده است.
معنای لغوی
جسم: تن. چون جسم در مقابل روح است ميشود گفت جسم فقط راجع بتن است آيات قرآن نيز بهمين معنى ناظراند. قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَيْكُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ (بقره: 247) (قاموس قرآن، ج2، ص38).
ساختهای صرفی در قرآن
جِسم (اسم): 2 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | جِسم | جِسم | جِسم | جسم: تن | قاموس قرآن، ج2، ص: 38 | |
آفروآسیایی | *gism- (?) | جسم | body | بدن | ||
سامی | *gišm- | جشم | body | بدن | ||
آرامی بایبل | *gǝšēm (gišm- sg. suff., gešm- pl.suff.) | جشِم (جِشم\ جِشم- ) | [KB deutsch 1688] | |||
آرامی یهودی | gišmā, gušmā | جِشمَ\ جُشمَ | 'body, substance' 'body' | "بدن، ماده" | [Ja 228, 274]; gšm | |
سریانی | gušmā (constr. gǝšōm) | جُشمَ ( جشُم) | 'corpus' | بدن | [Brock 136] | |
آرامی جدید | NASS güsmä | جüسمَ | 'body' | "بدن" | [Tser 051] | |
مندایی | gišma, gušma | جِشمَ\ جُشمَ | 'body, person' | "بدن، شخص" | [DM 92] | |
مهری | gǝsēm | جسِم | 'body' | "بدن" | [JM 126] | |
جبالی | gɛ́sm | جِسم | 'body' | "بدن" | [JJ 79] | |
سقطری | gešómoh, pl. gišemiten | جِشُمُه\ جِشِمِتِن | 'femme'; múgšem 'garcon, fils' | زنان؛ 'پسر' | [LS 117] | |
عربی | ǧism- | جِسم- | 'corps' | بدن | [BK 1 294] |