جدد (عظمت)

از قرآن پدیا

ریشه «جَدّ» (ǧadd)؛ شکوه، عظمت. این معنا از ریشه جدّ، احتمالا در آیه 3 سوره جن: «وَ أَنَّهُ تَعالى‏ جَدُّ رَبِّنا» به‌کار رفته است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

جَدّ (اسم): 1 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: جدد (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان gid/gud جِد/ جُد بزرگ بودن، زیاد بودن be big, be numerous Orel, 208 (no. 919)
سامی باستان gidd جِدّ زیاد، فراوان many, much عربی. جِدّ
عبری - Gesenius, -
اوگاریتی - DelOlmo, -
آرامی גָּד

גַּדָּא

جَد

جَدّا

gad

gaddā

نابغه، الهه genius, godhead Jastrow, 209, 210
سریانی ܓܕܐ جَدا gadā یک نابغه یا خدای بخت و اقبال a genius or god of fortune PayneSmith, 60
هزوارش پهلوی GDH جده فَر xvarrah مشکور، 131
مندایی - Macuch, -
فنیقی - Krahmalkov, -
اکدی/آشوری - Black, -
حبشی gadada

gədud

جَدَدَ

جدود

مجبور کردن، وادار کردن، ظالم بودن، تغییر شکل دادن

جدی، شدید

force, compel, be cruel, be deformed

serious, severe

عربی. جَدَّ : جدی بودن.

جِدّ : جدیت، حمیت

Leslau, 181
سبائی gdd جدّ عظیم، بزرگ great Beeston, 49
عربی جَدّ عظمت، بزرگی مشکور، 131

Zammit, 118

منابع

جدد (واژگان)

منابع ریشه شناسی