ثور (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «ثور» (T̠WR)؛ زیر و رو کردن، پراکنده کردن، شخم زدن. این ریشه در قرآن 5 بار و تنها در باب افعال (اَثارَ) به‌کار رفته است.

معنای لغوی

ثور: زير و رو شدن. پراكنده شدن. كانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَ أَثارُوا الْأَرْضَ وَ عَمَرُوها ... (روم: 9). از آنها قويتر بودند زمين را زير و رو (شخم) و آباد كردند (قاموس قرآن، ج1، ص322).

ساخت‌های صرفی در قرآن

اَثارَ (فعل باب افعال): 5 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن اَثارَ اَثارَ اَثارَ ثور: زير و رو شدن قاموس قرآن، ج‏1، ص: 322
آفروآسیایی *čVr(a)ʔ- ثرء furrow شیار
سامی *t_irʔ- ثرء 'furrow' "شیار"
اکدی šerʔu (širʔu, še/irḫu) شِرءُ (شِرءُ\ شِ/ِرخُ) 'furrow; cultivated field; a linear measure' OAkk. on شیار، مزرعه کشت شده؛ اندازه گیری خطی (CAD š 2 327; AHw 1219)
عربی t_ry ثری 'ê. humecté, pénétré d'humidité apres̀ la sécheresse (se dit du sol)', t_ary- 'couche de terre un peu humide, celle qui est sous la couche superficielle' مرطوب شده، نفوذ رطوبت پس از خشکسالی (به خاک)،  «لایه ای از خاک کمی مرطوب، چیزی که در زیر لایه سطحی است» «به هم زدن زمین، شخم زدن» (BK 1 223)' (cf. t_wr IV 'remuer la terre, la labourer' BK 1 241)

منابع

ثور (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2