تین (ریشه)
ریشه «تین» (TĪN)؛ انجیر. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم بهکار رفته است.
معنای لغوی
تِين: انجير. وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ وَ طُورِ سِينِينَ (تين 1): قسم بانجير و زيتون و طور سينا (قاموس قرآن، ج1، ص299).
ساختهای صرفی در قرآن
تین (اسم): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | تین | تین | تین | تِين: انجير | قاموس قرآن، ج1، ص: 299 | |
آفروآسیایی | *tiʔ(i)n- | تءن | fig-tree | درخت انجیر | 0 | |
سامی | *tiʔin- | تءن | 'fig-tree' | 'درخت انجیر' | 0 | |
اکدی | tittu, tiʔittu, pl. tīnātu | تِتتُ\ تِءِتتُ\ تِنَتُ | 'Feige(nbaum)' lex., tiʔu 'Feige' SB | درخت انجیر- انجیر | (AHw, 1363) | |
عبری | tǝʔēnā | تءِنَ | 'fig, ficus Carica' | «انجیر، انجیر سیاه» | (HAL, 1675) | |
آرامی یهودی | tēnǝtā | تِنتَ | 'fig, ficus Carica' | «انجیر، انجیر سیاه» | (HAL, 1675) | |
سریانی | teʔttā, pl. tēʔnē | تِءتتَ\ تِءنِ | 'fig, ficus Carica' | «انجیر، انجیر سیاه» | HAL, 1675) | |
مندایی | tina | تِنَ | 'fig-tree' | درخت انجیر | (DM, 486) | |
عربی | tīn- (coll.) | تین (اسم جمع) | 'figue', tīnu-l-ʔafranǯi 'espèce de cactus' | انجیر | (BK 1, 213) |