بدن (بُدن)
ریشه «بُدن» (budn)؛ شتر قربانی. این واژه تنها 1 بار در قرآن بهکار رفته است. گویا این کلمه با «بَدَن» بهمعنای تن رابطه دارد.
معنای لغوی
«وَ الْبُدْنَ جَعَلْناها لَكُمْ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ» (حجّ: 36)، بُدن جمع بَدَنَة بمعنى شتر قربانى است، يعنى: شتران قربانى را براى شما از نشانههاى خدا قرار داديم (قاموس قرآن، ج1، ص: 171).
ساختهای صرفی در قرآن
بُدن (اسم): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | بَدَن | بَدَن | بَدَن | بَدَن: تن | قاموس قرآن، ج1، ص: 171 | |
آفروآسیایی | - | |||||
آفروآسیایی | *bayad- | بید | arm with shoulder | بازو با شانه | ||
سامی | *badan- | بدن | body; (corpse) | بدن؛ (جسد) | ||
سامی | *ba/uday- | بدی | shoulder; body member (arm?) | شانه؛ عضو بدن (بازو؟) | ||
اکدی | būdu | بُدُ | 'shoulder, region between the shoulders including the neck (of humans and animals)' OB on | "شانه، ناحیه بین شانه ها شامل گردن (انسان و حیوانات)" | [CAD b 303], [AHw 136] | |
ابلایی | bù-tum | بُ-تُم | 'shoulder' | "شانه" | [Krebernik 1983 36] | |
آرامی جدید | MMND badan | بَدَن | 'body' | "بدن" | [M MND 494] | |
گعز | badn | بَدن | 'corpse, dead body' | "جسد، جسد مرده" | [LGz 87] | |
مهری | bǝdēn | بدِن | 'body' | "بدن" | [JM 43] | |
جبالی | bédɛ́n | بِدِن | 'body' | "بدن" | [JJ 23] | |
حرصوصی | bedán | بِدَن | 'body' | "بدن" | [JH 15] | |
عربی | badan- | بَدَن- | 'corps, (surtout) tronc' | بدن، (به ویژه) تنه | [BK 1 98] | |
عربی | badan | بَدَن | 'membre du corps (chez l'homme)' | عضوی از بدن (در انسان) | [BK 1 99]. |
رک: بدن (ریشه)