ایوب (ریشه)
ریشه «ایّوب» (ˀayyūb)؛ ایّوب نبی. نامش 4 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
أَيُّوب: از انبياء مشهور. نام مباركش چهار بار در قرآن كريم آمده است (قاموس قرآن، ج1، ص146). احتمال دارد ریشه این نام، با «أوب» عربی و واژه أوّاب مرتبط باشد.
ساختهای صرفی در قرآن
ایّوب (علم انسانی): 4 بار
ریشهشناسی
زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
فارسی | بینالمللی | فارسی | انگلیسی | ||||
عبری | אִיּוֹב | اِیّوب | ˀiyyūb | ایّوب نبی | Job | رابطه با «أوّاب»؟ | Gesenius, 33 |
آرامی | אִיּוֹב | اِیّوب | ˀiyyūb | ایّوب (کتاب ایّوب در بایبل، بهنام اوست). | Job | Jastrow, 46 | |
سریانی | ܐܝܘܒ | اِیّوب | ˀiyyūb | Jennings, 18 | |||
یونانی | Ιώβ | ایوب | ˀiyub | Jeffery, 73 | |||
عربی | أیّوب | ایّوب نبی | Job | مشکور، ج1، ص49
Jeffery, 73 |