ایوب (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «ایّوب» (ˀayyūb)؛ ایّوب نبی. نامش 4 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

أَيُّوب: از انبياء مشهور. نام مباركش چهار بار در قرآن كريم آمده است (قاموس قرآن، ج1، ص146). احتمال دارد ریشه این نام، با «أوب» عربی و واژه أوّاب مرتبط باشد.

ساخت‌های صرفی در قرآن

ایّوب (علم انسانی): 4 بار

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
عبری אִיּוֹב اِیّوب ˀiyyūb ایّوب نبی Job رابطه با «أوّاب»؟ Gesenius, 33
آرامی אִיּוֹב اِیّوب ˀiyyūb ایّوب (کتاب ایّوب در بایبل، به‌نام اوست). Job Jastrow, 46
سریانی ܐܝܘܒ اِیّوب ˀiyyūb Jennings, 18
یونانی Ιώβ ایوب ˀiyub Jeffery, 73
عربی أیّوب ایّوب نبی Job مشکور، ج1، ص49

Jeffery, 73

منابع

منابع ریشه شناسی