ایم (ریشه)
ریشه «ایم» (ˀYM)؛ مجرّد، بیهمسر. این ریشه تنها یک بار و به صورت جمع «أیامی» در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
أَيِّم: ايِّم (با تشديد) زن بى شوهر جمع آن در قرآن أَيَامَى است گاهى بمرد مجرّد نيز ايِّم گويند (مفردات) در قاموس گويد: ايّم زنى بىشوهر است خواه دوشيزه باشد يا شوهر رفته و نيز مرديكه زن ندارد (قاموس قرآن، ج1، ص: 152).
ساختهای صرفی در قرآن
أیامَی (جمع أیِّم): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | أیامَی | أیامَی | أیامَی | أَيِّم: ايِّم (با تشديد) زن بى شوهر جمع آن در قرآن أَيَامَى است گاهى بمرد مجرّد نيز ايِّم گويند (مفردات) در قاموس گويد: ايّم زنى بىشوهر است خواه دوشيزه باشد يا شوهر رفته و نيز مرديكه زن ندارد. | قاموس قرآن، ج1، ص: 152 | |
آفروآسیایی | *ʔam- | ءم | woman | زن | ||
سامی | *ʔam- | ءم | 'maid, girl' | "کنیز، دختر" | ||
اکدی | amtu | َمتُ | ||||
اگاریتی | ʔamt | ءَمت | ||||
فنیقی | Phn ʔmt, Pun ʔmt | ءمت\ ءمت | ||||
عبری | ʔamā | ءَمَ | ||||
آرامی | (Emp) ʔmh | ءمه | ||||
سریانی | ʔamt- | ءَمت- | ||||
مندایی | amta, amuta | َمتَ\ َمُتَ | ||||
گعز | ʔamat | ءَمَت | ||||
عربی | ʔam-at- | أمَۀ |
منابع
ایم (واژگان)
نیز نک: امو (أمَۀ)