انث (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «انث» (ˀNT̠)؛ زن، جنس مؤنث، ماده. این ماده 30 بار در قرآن به‌کار رفته است. در عربی، معنای نرم و ضعیف بودن هم دارد.

معنای لغوی

أنث: انثى بمعنى ماده است مقابل نر، خواه انسان باشد يا غير آن (قاموس قرآن، ص129).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أنثی (اسم): 30 بار

إناث (اسم)

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: انث (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان nüs نوس زن woman Orel, 406 (No. 1887)
سامی باستان nišw نیشو زن woman
عبری אָנַשׁ آنَش ˀānaš فعل. ضعیف بودن، مریض بودن vb. be weak, sick قس: «سیفٌ أنیث»: شمشیر کُند Gesenius, 60-61
אִשָּׁה ایشّا ˀiššā زن، همسر، مؤنث woman, wife, female
اوگاریتی ˀnš انش بی‌حال شدن، مریض شدن، کوفته یا مریض شدن to languish, fall ill, to become livid, sick DelOlmo, 83
آرامی אִתְתָא ایتّا ˀittā زن، همسر woman, wife Jastrow, 88
سریانی ܐܢܬܐ انتا ˀentā زن (ازدواج کرده)، همسر a woman, esp. married, a wife PayneSmith,22
پالمیری و نبطی ˀnth انته زن woman Hoftijzer, 85
فنیقی ˀŠT اشت زن، همسر، جنس مؤنث woman, wife, female Krahmalkov, 86-87
اکدی/آشوری anāšu اَناشو ? Gesenius, 60
حبشی ˀanest اَنِست زن، همسر، مؤنث woman, wife, female Leslau, 32
سبائی ˀNT̠ انث زن، مؤنث، همسر woman, female, wife Beeston, 7
عربی اُنثی

نِساء، نِسوۀ

مشکور، ج1، ص40-41

Zammit, 80

منابع

انث (واژگان)

منابع ریشه شناسی