انث (ریشه)
ریشه «انث» (ˀNT̠)؛ زن، جنس مؤنث، ماده. این ماده 30 بار در قرآن بهکار رفته است. در عربی، معنای نرم و ضعیف بودن هم دارد.
معنای لغوی
أنث: انثى بمعنى ماده است مقابل نر، خواه انسان باشد يا غير آن (قاموس قرآن، ص129).
ساختهای صرفی در قرآن
أنثی (اسم): 30 بار
إناث (اسم)
برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: انث (واژگان)
ریشهشناسی
زبان | واژه | آوانگاری | معنا | توضیحات | ارجاع | ||
فارسی | بینالمللی | فارسی | انگلیسی | ||||
آفروآسیایی باستان | nüs | نوس | زن | woman | Orel, 406 (No. 1887) | ||
سامی باستان | nišw | نیشو | زن | woman | |||
عبری | אָנַשׁ | آنَش | ˀānaš | فعل. ضعیف بودن، مریض بودن | vb. be weak, sick | قس: «سیفٌ أنیث»: شمشیر کُند | Gesenius, 60-61 |
אִשָּׁה | ایشّا | ˀiššā | زن، همسر، مؤنث | woman, wife, female | |||
اوگاریتی | ˀnš | انش | بیحال شدن، مریض شدن، کوفته یا مریض شدن | to languish, fall ill, to become livid, sick | DelOlmo, 83 | ||
آرامی | אִתְתָא | ایتّا | ˀittā | زن، همسر | woman, wife | Jastrow, 88 | |
سریانی | ܐܢܬܐ | انتا | ˀentā | زن (ازدواج کرده)، همسر | a woman, esp. married, a wife | PayneSmith,22 | |
پالمیری و نبطی | ˀnth | انته | زن | woman | Hoftijzer, 85 | ||
فنیقی | ˀŠT | اشت | زن، همسر، جنس مؤنث | woman, wife, female | Krahmalkov, 86-87 | ||
اکدی/آشوری | anāšu | اَناشو | ? | Gesenius, 60 | |||
حبشی | ˀanest | اَنِست | زن، همسر، مؤنث | woman, wife, female | Leslau, 32 | ||
سبائی | ˀNT̠ | انث | زن، مؤنث، همسر | woman, female, wife | Beeston, 7 | ||
عربی | اُنثی
نِساء، نِسوۀ |
مشکور، ج1، ص40-41
Zammit, 80 |