امم (امام)

از قرآن پدیا

ریشه «امم» (ˀMM)؛ پیشوا، جلودار؛ جلو و پیش رو. این ریشه در معنای جلو و جلودار، جمعا 13 بار در قرآن به کار رفته است.

معنای لغوی

إِمَام‏: پيشوا. راغب گويد: امام آنست كه از وى پيروى و به وى‏ اقتدا شود، خواه انسان باشد يا كتاب يا غير آن، حق باشد يا باطل. جمع آن‏ أَئِمَّه‏ است‏.

ساخت‌های صرفی در قرآن

أمام (جلو): 1 بار

إِمام (جلودار): 12 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: امم (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی لاتین
آفروآسیایی باستان ˀam اَم بازو arm Orel, 9 (no. 33)

Orel, 10 (no. 35)

ˀam اَم گرفتن، قبض کردن، اختیار گرفتن catch, seize
سامی باستان ˀam(m) آرنج elbow
-
عبری אַמָּה اَمّا ˀammā مقیاس طول، ذراع ell, cubit رابطه با أمَّ: جلو بودن؟ Gesenius, 52
אַמָּה اَمّا ˀammā اساس و بنیاد foundation رابطه با أمَّ: مقدم بودن؛ امام: جلو ؟
اوگاریتی - DelOlmo, -
آرامی אַמָּה اَمّا ˀammā جلو بازو، بازو fore-arm, arm Jastrow, 75
سریانی ܐܡܐ جلو بازو، بازو از آرنج تا نوک وسط انگشت، یک ذراع the fore-arm,

the arm from the elbow to the tip of the middle

finger, a cubit

PayneSmith, 19
مندایی Macuch,
فنیقی Krahmalkov,
اکدی/آشوری ammatu ساعد، ذراع،

"آرنج"؛ به عنوان مقیاس طول: "ذراع".

forearm, cubit

"elbow"; as linear measure "cubit".

Black, 15
حبشی Leslau,
سبائی ˀMM اطاعت کردن، هدایت شدن

(إئتمّ، اتّبع، اطاع)

obey, be led v.imp.p. yˀtmmw Beeston, 6
عربی اِمام

ائتمَّ

اَمام

مشکور، -

Zammit, 79

منابع

امم (واژگان)

منابع ریشه شناسی