امد (ریشه)
ریشه «امد» (ˀMD)؛ مدت، زمان. این ریشه 4 بار در قرآن کریم به کار رفته است.
معنای لغوی
اَمَد: مدّت. زمان «فَطالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ» (حديد:16)، مدّت بر آنها دراز شد، دلهايشان سخت گرديد (قاموس قرآن، ج1، ص109).
ساختهای صرفی در قرآن
أمَد (اسم): 4 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | أمَد | أمَد | أمَد | أَمَد: مدّت | قاموس قرآن، ج1، ص: 109 | |
آفروآسیایی | *mud- | مد | stretch | کش آمدن | ||
سامی | *mdd | مدد | 'stretch, spread, measure' | "کشیدن و دراز کردن، گستردن و پهن کردن، اندازه گیری" | ||
اکدی | madād- | مَدَد- | 'measure' | 'اندازه گرفتن' | ||
اگاریتی | mdd | مدد | 'measure' | 'اندازه گرفتن' | ||
عبری | mādad | مَدَد | 'measure', mdd hitpo 'stretch out upon' | اندازه گیری، "دراز کشیدن روی" | ||
عربی جنوبی (سبائی) | md-t | مد-ت | 'period of time' | 'دوره زمانی' | ||
گعز | madada | مَدَدَ | 'spread, level' | "گستره، سطح" | ||
عربی | mdd [u]
mudd- |
مدّ -یمُدّ
مُدّ |
'spread', 'measure' | "گستردن"، 'اندازه گرفتن' |
منابع
امد (واژگان)