اسماعیل (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «اسماعیل» (ˀismāˁīl)؛ نام فرزند حضرت ابراهیم (ع) و یکی از انبیاء بنی‌اسرائیل. این نام 12 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

إِسْمَاعِيلُ: نام دو نفر از پيامبران است. - اسمعيل پسر ابراهيم عليه السّلام. - اسمعيل از پيامبران بنى اسرائيل. بايد دانست كه بعضى‏ها اسمعيل را يك نفر دانسته. و گفته‏اند اسمعيل پسر ابراهيم همان اسمعيل صادق الوعد است. و بعضى احتمال داده‏اند كه صادق الوعد از آنجهت است كه پدرش گفت: در خواب مى‏بينم تو را قربانى ميكنم. او بپدرش گفت: اين كار را بكن من صبر خواهم كرد و وقت عمل بوعده خود وفا كرد. ولى با استمداد از آيات قرآن خواهيم ديد كه اسمعيل نام دو نفر از پيامبران است و اسمعيل صادق الوعد غير از اسمعيل بن ابراهيم است كه همواره با ابراهيم ذكر شده مثل‏ «وَ عَهِدْنا إِلى‏ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ‏ أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَ» (بقره: 125) «وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْماعِيلُ‏» (بقره: 127) «نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ‏» (بقره: 133)

ساخت‌های صرفی در قرآن

إِسماعیل (علم انسان): 12 بار

ریشه‌شناسی

اسماعیل = اسم (نام، نامیده) + ایل (خدا)

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن إسماعیل اسماعیل
آفروآسیایی *(ʔi-)sim- سم name نام
*sim- سم call, speak صدا زدن، صحبت کردن
سامی *(ʔi-)šim- شم name نام
*šVmVy/w- شمی 'call, give name' صدا زدن، نام نهادن
اکدی šum- شُم-
اگاریتی šm شم
فنیقی šm شم
عبری šēm شِم
آرامی

(پالمیری)

Pal šēm, šwm شِم\ شوم
آرامی بایبل šum شُم
سریانی šǝm شم
آرامی جدید Urm šimm- شِمم-
مندایی šum- شُم-
عربی جنوبی s1̇m سم
گعز sǝm سم
مهری ham هَم
hmō همُ
جبالی šum شُم
حرصوصی hem هِم
hēm هِم
سقطری šem شِم
عربی ʔism- ءِسم-
smy/w سمی/و
عربی جدید (لبنانی، مالتی) Leb ʔǝsǝm, Mec ism, Mlt isem ءسم\ ِسم\  ِسِم


منابع

اسماعیل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2