آیه 17 سوره سجده

فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّآ أُخْفِىَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَآءًۢ بِمَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ

ترجمه مکارم شیرازی

هیچ کس نمی‌داند چه پاداشهای مهمّی که مایه روشنی چشمهاست برای آنها نهفته شده، این پاداش کارهائی است که انجام می‌دادند!

پس هیچ کس نمی‌داند چه چیزهایی که مایه شادمانی و خوشحالی آنان است به پاداش اعمالی که همواره انجام می‌داده اند، برای آنان پنهان داشته اند. (۱۷)

هيچكس نمي‏داند چه پاداشهاي مهمي كه مايه روشني چشمها مي‏گردد براي آنها نهفته شده، اين جزاي اعمالي است كه انجام مي‏دادند. (۱۷)

پس هیچ کس نمی‏داند که به پاداش نیکوکاریشان چه نعمت و لذّت‌های بی‏نهایت که روشنی‏بخش (دل و) دیده است در عالم غیب برایشان ذخیره شده است. (۱۷)

(اُخْفِیَ = پنهان شده است) ( لا تَعْلَمُ = نمی داند)